Zawał serca

Zawał serca jest ostrą formą choroby niedokrwiennej serca, zagrażającą życiu pacjenta. Rozwija się w wyniku zablokowania zakrzepu w tętnicy wieńcowej lub zatoru. Zawał najczęściej rozwija się na tle przewlekłej choroby serca, ale może również wystąpić w pełnym zdrowiu.

Do głównych objawów należą: silny, nagły, palący, nieznośny ból za mostkiem, który może rozprzestrzeniać się na szczękę, górną część brzucha, lewe ramię, przestrzeń międzytrzonową.

Oprócz bólu, zawałowi serca towarzyszą:

• skrócony oddech;
• wzmożone bicie serca;
• mdłości, wymioty;
• zaburzenia świadomości;
• ból brzucha;
• zawroty głowy, osłabienie;
• pocenie się;
• bladość skóry.

W przypadku podejrzenia zawału serca należy wezwać karetkę pogotowia, zapewnić pacjentowi spokój i świeże powietrze. Jeśli to możliwe, podać 0,5 g aspiryny i azotany wdychane. Nie należy podawać więcej leków.

W leczeniu zawału serca stosuje się terapię trombolityczną lub interwencyjną – przezskórną interwencję wieńcową. Podczas zabiegu, przez tętnice obwodowe nogi lub ręki, lekarz doprowadza do serca przewodniki, w miarę możliwości likwiduje zakrzepy krwi i w razie potrzeby zakłada stenty – metalowe sprężyny rozszerzające naczynia.

Po zabiegu, pacjenta czeka dożywotnia terapia farmakologiczna. Dobór leków oraz metod późniejszego leczenie nadzorowane jest przez kardiologa.

Zapisz się na wizytę

Może Cię zainteresować